ખળભળાટ

વિચારોની આ વણથંભી વણઝાર,

કોઈ આવીને એને કહોને થંભી જાય.

આ આગ ઝરતો રોષ,

કોઈ આવી એને કહોને બુઝી જાય,

મનને ઝૂનઝાવી દેતો આ વિષાદ,

કોઈ આવી એને કહો શાંત થાય.

શ્વાસની સાથે ચાલતી આ તુટક ગતિ,

કોઈ આવીને એમાં શ્વાસ ભરી જાય.

અવિરત આંસુઓની આ ધાર,

કોઈ આવીને આપે અને હાથ.

ટક ટક ચાલતી આ ઘડિયાળ,

કોઈ આવી કહે એને થોભી જાય.

માણવી આ જિંદગીને આજ,

કોઈ આવે અને સમય ને કહી દે રોકી જાય...  

16/2/2013

- રાગ ગાર્ગી રાવલ